De kogel is door de kerk en er is een ‘barometer’. Toch nog even herhalen dat dit eigenlijk geen echte barometer is maar een ‘beslissingstool’, gezien de politiek zal kunnen beslissen. (Verder in de tekst de links naar deze would be barometers).
Een andere wrange vaststelling is dat een barometer wordt opgelegd aan de veiligste sector (dat zeg ik niet, dat zegt elke wetenschappelijke studie elke keer opnieuw) en niet aan andere. Dit is eigenlijk een discriminatie ten opzichte van onze sector.
Tot de laatste dag hebben velen gevochten om deze non-barometer verteerbaarder te maken. Een pluim aan de Franstalige federaties die à juste titre openlijk kritiek hebben geuit op de vorige versies en druk uitgeoefend op politici tot de laatste moment. Het is niet voor niets dat het Overlegcomité met een anderhalf vertraging is begonnen. Zie hun persbericht van 20 januari hier (Fr en NL versie). Sommige Vlaamse organisaties hebben ook - weze het minder en minder openbaar - kritiek geuit op de eerdere voorstellen van ‘barometer’.
Het blijft een erg onduidelijke ‘barometer publieksevenementen’ met heel wat variabelen waarover de politiek kan beslissen. Men gaat dus compleet voorbij aan het idee van een barometer (In plaats van: “Indien 20 graden doen we de ramen open, en indien 25 graden krijgt iedereen water” wordt het: “Indien het 25 graden wordt, gaan we overleggen of we het raam opendoen, 50% naar buiten sturen of de brandweer waterzakjes laten uitdelen”). Zie de tabel hier: BAROMETER_PUBLIEKSEVENEMENTEN_FR.pdf
De tabel ‘vrije tijdsactiviteiten in groep’ vindt je hier: BAROMETER_VRIJETIJDSACTIVITEITEN_IN_GROEP_FR.pdf
De culturele sector vraagt al meer dan een jaar om een gezondheidsbeleid dat niet discriminerend is ten opzichte van andere sectoren. Logisch zou zijn dat men tot maatregelen zou beslissen die in verhouding staan tot het zeer beperkte risico (bevestigd door talrijke wetenschappelijke studies) dat aan onze activiteiten verbonden is. De politiek heeft dus anders beslist.
The proof of the pudding is in the eating
Het uitvergroten van het gezondheidsrisico, een tool die te ingewikkeld, te restrictief en te uitgebreid is met betrekking tot het soort activiteit en het publiek, discriminerend binnen de sector zelf, maar vooral met betrekking tot andere activiteiten waarvan bewezen is dat die meer risico's inhouden en die niet door de barometer worden gedekt, en een te ruime interpretatiemarge die het risico van politiek gemarchandeer niet uitsluit.
Hoe men met dit ingewikkeld instrument een voorspelbaarheid kan garanderen van onze activiteiten zal nog dienen te blijken. The proof of the pudding... Het is nu aan de politiek om te bewijzen dat ze deze ‘beslissingstool’ correct zal gebruiken.
Indien men vanaf nu niet correct zou omgaan met de sector zou de politiek enkel opnieuw bevestigen dat ze cultuur blijft beschouwen als pasmunt, als een niet-essentiële sector. Ik hoop dat men de burgerlijke ongehoorzaamheid en protesten niet vergeten is.. Maar indien nodig is die waakvlam snel weer aangewakkerd.
